Kalemin İzi

“Düşünce ve üslup” yüksek lisans dersinin ödevini düşünürken aklımdan dersin doğasına en uygun şekilde bu ödevi yapmak konusunda türlü olasılık geçti. İnsan’ı dinlediğimiz dersler ve o bağlamda okuduğumuz yazılar boyunca aklımdan geçenler belleğimde bir bir filiz verdi, benden onu seçmemi ısrarla istedi. Öte yandan insana ilişkin pek çok konuya bakışımın bunca yıldır aşamalardan geçerek, hem düşüncemde hem de anlatı ve yazı üslubumda şekillendiğini fark etmemi sağladı. Augustinus’un hafızasının dehlizlerinde gezinirken keşfettikleri de bu sürece katkı sunmuş olmalı. Edebiyatı, hele de son derece öznel şekilde yalnızca bana ait şiirleri, kullanarak bir ödev yazma cesaretini başka türlü bulamazdım. Onun ruhu, duyuları ve ardından kendisine ulaşan yolcuğu, geçmişini bugün değerlendirirken geleceği de şekillendiriyor olabileceğinin keşfiyle heyecanlanışını bütün zerrelerimde hissedebiliyorum. İnsan dediğimiz, bizden ayrı bir varlık değil ki onu anlatmak için kendi lûgatımızdan, içimize

Bundan, çok değil, 3 ay önce bana artık başka çeşit bir hekimlik yapacaksın; hastalarını araya interneti sokarak muayene edeceksin deseler "Aslaaaaa!!!!" derdim. Sevgili Serpil'imin her zaman dediği gibi, asla dediğin yerde değişmesi gereken bir durum vardır ve sen de bunun bir parçası olmaya hazırlansan iyi olur. Pandemi başladıktan sonra da aklımın köşesinden geçmedi böylesi bir hekimlik. Evet, servise yatırdığımız hastalarla görüşmemizde eskisinden çok farklı bir durum hemen şekillenivermişti, ama onun buna evrileceğini aklımdan geçirmedim. Bir çok arkadaşım ile konuştuk (internetten). Bizim bıranşımızda muayenenin yeri çok önemliydi. onu geçtim, uzun uzun, meslek, hobi, beslediği evcil hayvan, yaşam koşulları vs. bilgilerini bir dedektif titizliği ile toplardık. Asistanlarıma böyle örnek olup öğrencilerime derste defalarca, örnek hikayeler anlatarak bunu öğretmeye çalıştım. Açın youtube kanalımdan izleyin, göğüs hastalıklarında öykü alma dersim 50 dakika sürü