Sıradaki...

-

İnsanın hayalleri olacak ki gerçekleri olabilsin. Ne kadar uzun zamandır söylüyorum bunu.

Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi 2016 Mezuniyet töreninde mezunlar adına konuşmamı yaparken de söylemişim.

Bugün o konuşmayı youtube kanalıma yükledim. Dün elime geçmişti. Bugünü bekledim çünkü ALES sonuçlarının açıklanacağını biliyordum. Yüreğim ağzımda bekliyordum. Sabah güzel haberi aldım. Yüksek lisans ve ardından doktoraya yetecek puanı alabilmişim. Dil sınavı ve mezuniyet not ortalamam da yeterli. O zaman sırada nerede yapacağımı seçip başvurumu gerçekleştirmek var. Sonra? Sıradaki....

Aşağıdaki link aracılığı ile youtube kanalımdaki konuşmama erişebilirsiniz. Oradaki diğer videolara bakmak da isteyebilirsiniz.
AÖF mezuniyet töreni konuşmam 2016







Yorumlar

Unknown dedi ki…
Konuşmanı izledim..Tüylerim diken diken..Gururla..Başarılarının sınırının olmaması senin güzel yüreğin,aklın..Ben gururla izledim.Annen,baban ve kızını düşünemiyorum..Sevgiler..Ayşe Dağıstan
25 Ekim 2018 01:44
Unknown dedi ki…
İzlerken o an yaşanan sevinç ve mutluluğu öylesine derinden hissettim ki.. Gurur duydum..
26 Ekim 2018 02:10
Mustafa Altınışık dedi ki…
Sevgili Göksel’imiz,
Merhaba.
Gururla gerçeğini dinlediğimiz konuşmanı gene gururla tekrar dinlerken “İnsanın hayalleri olacak ki gerçekleri olabilsin.” sözünü ilk kez Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi 2016 Mezuniyet töreninde mezunlar adına konuşmanı yaparkenden çok önce, daha Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesine kayıt yaptırmaya karar verdiğinde söylemiş olacağını düşündüm. Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi 2016 Mezuniyet töreninde mezunlar adına konuşma yapma başarınla, Amerikalı oyuncu Donald Curtis’in “Neysek ve neredeysek oyuzdur; çünkü ilk önce onu hayal etmişizdir.” sözünün doğru ve gerçek olduğunu göstermiş olmalısın...
Açıklanmasını yüreğin ağzında beklediğin Akademik Personel ve Lisansüstü Eğitimi Giriş Sınavı (ALES)’nda yüksek lisans ve ardından doktoraya yetecek puanı almış olman, dil sınavı ve mezuniyet not ortalamanın da yeterli olması, herhalde birer birer gerçekleştireceğine yürekten inandığımız hayallerin için bir işaret olmalı diye düşünüyoruz. Ne diyelim? Türk şair, yazar, siyasetçi, diplomat. Yahya Kemal Beyatlı, “İnsan, âlemde hayal ettiği müddetçe yaşar.” demiş. Anlaşılıyor ki; sen hayal ettiğin gibi, çok uzun yaşayacaksın inşallah…
Sağlık ve mutlulukla…
İçten sevgiler…
:) :) :)
26 Ekim 2018 14:49
Aşk dedi ki…
Hayatta hayallerimiz için kürek çekmeliyiz yılmadan yorulmadan.. Çünkü hayatta öyle güçlü aksi bir akıntı çıkıp gelebiliyor. Eğer bırakırsak kürek çekmeyi gitmek istemediğimiz noktalara sürüklüyor hayat bizi. Ve diyor ki hayat küreğini bırakmayacaksın. Bırakırsan şayet dümenini kırarım ve benim istediğim senin istemediğin yerlerde olursun... Ne kadar güç olursa olsun asılmalı, kürek çekmeye devam etmeli. Derin bir nefes almalı. Karnına yollamalısın o havayı... Hayatta en güzel şeylerden biri hayal edilen yere gitmek... Ve daha güzeli oraya varabilmek... Siz hayatın bu yolculuğunda o kadar güzel bir örneksiniz ki doktor oldum yeter dememişsiniz. Yazmaya devam etmişsiniz. Hayallerinizin peşinden gitmişsiniz ve gidiyorsunuz. Konuşmanızla küreklerime daha sıkı sarılmam gerektiğini anladım. Ayrıca Bu başarıların gizli mimarları olan anne ve babanızı da tebrik etmek lazım☺️☺️Aşkla kalın.
30 Ekim 2018 14:43
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KLASİK MÜZİK KONSER ADABI

-
Resim
Birkaç gündür beynimde yine şu söz dönüp duruyor: Şikâyet ediyor, ama düzelmesi için bir şey yapmıyorsan sen de suçlusun! Severim bu ifadeyi; kendime ve çevremdekilere sık sık söylerim. Aslında sık şikâyet ettiğimden değil. Arada depreşiyor. Canımı sıkacak, hayal kırıklığına uğratacak şeyler üst üste geldiği için olabilir. Son damlayı size de anlatayım. Klasik müzik dinlemek kültürel bir alışkanlık bana göre. Çocukluktan itibaren duyulacak, konserlere gidilecek ki o kültür yerleşsin. Ailemin yetiştiği ortamlarda pek yeri olmamış, benim büyüdüğüm yerlerde de klasik müzik konseri olmazdı. İstanbul Atatürk Fen Lisesi’ne gittiğim 1982 yılında topluca bir kez senfoni orkestrası konseri, bir kez opera ve bir kez de baleye götürüldüğümüzü anımsıyorum. Atatürk Kültür Merkezi’nin o büyülü ortamında… Ülkenin dört bir yanından gelen, ilk anda fen bilimleri sınavını geçmek dışında ortak noktaları olmayan, birbirleriyle kültürel bağları değişken öğrencilerdik. Geleceğin bilim insanları olar
Devamı

Orada Bir Doktor Vardı Uzakta

-
Resim
Ben doktorum, bir kadın doktor... Cinsiyete dayalı bir tanımlama yapmak istemezdim ama yazımı okuyunca neden böyle söylediğimi anlayacaksınız. Şimdi bir Tıp Fakültesinde öğretim üyesiyim. Onca koşturmadan sonra geriye bakıp neler yaşandı, diye düşünmeye sıra geldi sonunda. Meslek serüvenim uzun bir süre önce başladı. O zamanlar doktorlar zorunlu göreve gidiyordu. Fakülteyi bitirdikten sonra iki yıl pratisyen hekim olarak çalışmadan diplomamızı alamıyorduk.  Tıp Fakültesinin son sınıfını bitirdiğimde iki arkadaşımla birlikte, Belçika’nın Gent kentine staja gitmiştik. Kendi isteğimiz, kendi olanaklarımızla. Üniversite hastanesinden seçtiğimiz bölümlerle yazıştık, kabullerimizi aldık, ayarlamaları yaptık ve bir ay geçirmek üzere yola çıktık. Yaşamımın dönüm noktalarındandır, ama bu başka bir anlatı konusu. Yine de oradaki deneyimimden birkaç alıntı yapmazsam daha sonraki karşılaştırma yeterince gerçekçi olamaz. Bir aylık süre boyunca genel cerrahi bölümünde staj yaptım. Beklediğ
Devamı

İlginin İzi

-
Sabahtan öğlene kadarki randevuların son hastasıydı. Öğlen arasına yarım saat kala odama girdi. Hasta listesinden, bir sonraki hasta olarak "hasta çağır" düğmesine bastığım öylesine bir isimdi benim için. İçeri koskoca bir dünya girdi. Bir sürü duyguyu beraberinde getirdi. Sözünü ettiğim dünyanın, fiziksel olarak görünen kısmının dört kişiden oluşan bir aile olduğunu söyleyebilirim. Çok özel bir akışta içeri süzüldüler. Önce bir genç kadın. Hoş. Sade bir şıklık, ama daha önemlisi üzerine giyebileceklerinden öte bir zarafet. Çekingen bir sıcaklık. Tanımlaması zor bir "bir anda sarıveriş!" Hemen yarım adım arkasında bir insan yumağı: Baba, babasının kucağında onun sağ omzuna başını koyarak uyumuş, yaklaşık bir yaşında bir yavru ve hemen yanı başlarında yürüyen, aslında yürümeyip de her bir anda bütün bedeniyle var olarak hareket eden bir erkek çocuğu; o da altı yaşı civarında olmalı. Karışık bir tanımlama olduğunun farkındayım. Ne demek istediğim ancak o manzarayı g
Devamı